Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη

Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω το Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη (2007) του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου καθώς πέρα του ότι θεωρώ ότι ο “Αναρχικός Τραπεζίτης” του Fernando Pessoa είναι ότι σημαντικότερο έχω διαβάσει στη ζωή μου, τυγχάνει αυτή την εποχή να έχω καταπιαστεί με το περιβόητο “Βιβλίο της ανησυχίας” επίσης του πολυγραφότατου πορτογάλου υπό το όνομα όμως Μπερνάρντο Σοάρες (για όσους ενδεχομένως δεν γνωρίζουν ο Πεσσόα είχε δημιουργήσει αρκετούς ετερώνυμους του, οι οποίοι ήταν όλοι και συγγραφείς ή ποιητές).

Στα της ταινίας τώρα ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος πλάθει μία ιστορία συνάντησης των δύο σπουδαίων ποιητών σε ένα ταξίδι του πλοίου Saturnia από την Πάτρα προς την Αμερική. Παρών στο ταξίδι υποτίθεται και ένας έλληνας ο οποίος αποτέλεσε το συνδετικό κρίκο για να φτάσουμε στη ανακάλυψη της συνάντησης. Φυσικά τίποτα από αυτά δεν έχει συμβεί απλά ο δημιουργός με αυτό το τέχνασμα φέρνει τους Πεσσόα και Καβάφη κοντά όπως πολύ κοντά θεωρεί ο ίδιος ότι βρίσκεται και το έργο τους (και δεν έχει άδικο εδώ που τα λέμε).

Η ταινία κέρδισε το 1ο βραβείο ταινιών τεκμηρίωσης στα κρατικά βραβεία ποιότητας. Μην με ρωτήσετε αν είναι ντοκιμαντέρ ή όχι, θέμα για το οποίο έχει γίνει μεγάλη κουβέντα. Δεν ξέρω άλλα όυτε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Η ταινία μου άρεσε αρκετά και αυτό μετράει αν και θα ήθελα ακόμη περισσότερη συμμετοχή του έργου των Πεσσόα και Καβάφη με περισσότερες αναγνώσεις ποιημάτων και κειμένων σε βάρος της πλοκής της συνάντησης ή ακόμα και με τράβηγμα της διάρκειας της ταινίας που δεν ήταν και ιδιαίτερα μεγάλη στην τελική.