* But Were Afraid to Ask (1972) του Woody Allen. Κλασική πια Δευτέρα στο Ζέφυρο με Woody και χθες. Πρόκειται ουσιαστικά για 6-7 διαφορετικές ιστορίες γύρω από το σεξ. Πολύ προχωρημένο για την εποχή του, δεν θα μου κάνει εντύπωση αν και σήμερα ακόμα κάποιοι το θεωρούν ακραίο. Όχι από τις καλύτερες πάντως ταινίες του Allen αν και ορισμένα από τα σκετσάκια ήταν αρκετά καλά. Αγαπημένο μου αυτό με το τηλεπαιχνίδι “Βρες τη διαστροφή”.
Advertisements
August 26, 2008 at 18:54 |
apapapapapa μακριά από μας ο Γούντυ !
August 27, 2008 at 01:50 |
Sakafiora είσαι στις μαύρες λίστες πλέον του κινηματογραφικού αυτού πλανήτη!
August 27, 2008 at 09:14 |
Ε ναι ρε Σακ, τι σου έκανε ο Γουντι δηλαδή;
August 27, 2008 at 13:44 |
Ρε παιδιά, είχα δει μια ταινία του παλιά και σηκώθηκα κι έφυγα από το σινεμά στα πρώτα 20 λεπτά. Υπήρχε μια κάμερα στη μέση του τραπεζιού και γύριζε γύρω γύρω δείχνοντας κάθε φορά το συνδετημόνα που μιλούσε και μου προκάλεσε ίλιγγο. Το να προκαλέσεις έμετο στους θεατές θεωρείται σκηνοθετική άποψη?
Μετά από καιρό, ξανασούρθηκα ρυμουλκώμενη στο σινεμά για να ξαναδώ μια ταινία του. Αυτή τη φορά έβρισκα τόσο ανούσιο και χωρίς ενδιαφέρον το τετριμένο θέμα σεξ/γάμος/ απιστία/σχέσεις που χασμουριόμουνα από το πρώτο 20λεπτο. Στο διάλειμα δεν άντεξα άλλο κι έφυγα.
Γούστα είναι αυτά, τι να πεις.
August 30, 2008 at 20:04 |
Κλασσική πλέον ταινία, που η αλήθεια είναι, ότι δεν εκφράζει πλέον την σημερινή εποχή. Θα την χαρακτήριζα, σαν ένα ανεκτίμητο μουσειακό είδος ,
που σκύβουμε με ενδιαφέρον επάνω του. Όταν την πρωτοείδα στα φοιτητικά μου χρόνια αισθάνθηκα δέος για τον Woody Allen. Σήμερα, μπορώ να την δω μόνο με τα παιδιά μου, κουβεντιάζοντας για τον ψυχισμό των ανθρώπων, που επιχείρησαν την σεξουαλική επανάσταση.
September 1, 2008 at 09:27 |
Προσπαθώ να σκεφτώ πως την αντεμετώπιζε ο θεατής το 197τόσο… είναι δύσκολο για κάποιον σήμερα να το αντιληφθεί
September 23, 2008 at 13:57 |
EPOS!!!
sto onoma tou pinw neraki*
December 28, 2008 at 17:00 |
Θείλα !!!!