Klopka (2007) του Srdan Golubovic από τη Σερβία. Πατέρας στα όρια της απόγνωσης, λόγω της αδυναμίας να μαζέψει το χρηματικό ποσό που απαιτείτει για να υποβληθεί ο γιος του σε επέμβαση που θα του σώσει τη ζωή, δέχεται πρόταση από άγνωστο να διαπράξει ανθρωποκτονία με αντάλλαγμα τα χρήματα που ψάχνει. Και στο βάθος της προσωπικής ιστορίας, η εικόνα της Σερβίας του σήμερα μέσα από την πολύ καλή σκηνοθεσία του Golubovic. Στα μείον της ταινίας κάποιες τρύπες και υπερβολές στο σενάριο τις οποίες ξεπερνάω χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, στην τελική δεν πρόκειται για αστυνομικό θρίλερ.
Σοβαρή, μετρημένη, στιβαρή και δυνατή στέκεται άνετα εκεί που κατά την ταπεινή μας άποψη απέτυχε σε κάποιο βαθμό ο αγαπημένος μας Woody Allen με το αρκετά διαφορετικό Cassandra’s Dream (2006) αλλά βασισμένο στην ίδια κεντρική ιδέα.
Μια ταινία την ημέρα... 
August 24, 2008 at 18:05 |
Συμφωνώ απόλυτα! Είναι μια πάρα πολύ καλή ταινία. Πολύ καλή σκηνοθεσία και έξαιρετικο φινάλε.
Δυστυχως όταν την είδα στον κινηματογράφο ήταν ντουμπλαρισμένη στα γερμανικά (γιατί κάποιος να πάρει την ντουμπλαρισμένη στα γερμανικά κόπια για ελληνικό κινηματογράφο; Τέλος παντων θα είχαν τους λόγους τους), αλλά και πάλι μου άρεσε πολύ.
Ευκαιρία να την ξαναδώ τώρα!
August 24, 2008 at 18:26 |
Καλό και αυτό! κάποιος λόγος θα υπάρχει. Η ταινία κανονικά είναι γυρισμένη σε σέρβικα αλλά γενικά κυκλοφόρησε κυρίως στη Γερμανία. Μάλιστα με το γερμανικό τίτλο Klopka – Die Falle θα τη συναντήσεις πιο συχνά.
Και πράγματι το φινάλε ήταν πολύ καλό.
August 25, 2008 at 00:00 |
Νομίζω έχω γίνει κυνικός με το απανταχού θάψιμο της. Για αυτό δεν θα το κάνω και εδώ! Απλά θα αναφέρω πως με έχασε απ’ το πρώτο λεπτό! Στο σύγχρονο κοινωνικό πορτραίτο των Σλαβικών εθνών αντιπαραβάλλω και προτείνω το Σαράγιεβο σ’ Αγαπω. Νομίζω λειτουργεί καλύτερα σε αυτό το κομμάτι!
Ενώ για την Κασσάνδρα έχουμε διαφωνήσει πολλάκις! ..:)
August 25, 2008 at 09:32 |
Kioy διάβασα κάποιο κείμενο σου και δε θα διαφωνήσω ως προς τα σεναριακά προβλήματα αλλά αυτό που λες εδώ νομίζω ότι είναι πιο βασικό, ότι δηλαδή δεν σε κέρδισε εξ αρχής
August 25, 2008 at 13:42 |
Η ταινια μου αρεσε πολυ, απλα δεν πιστευω πως η κριση μου ειναι αντικειμενικη, καθοτι εζησα 8 χρονια στο Βελιγραδι.
Την ειδα φυσικα στη Σερβικη γλωσσα. Πολλα στοιχεια που σε μερικους ξενιζουν, ειναι ρεαλιστικα και υπαρκτα. Πιστεψτε με εχω ζησει σκηνικα απιστευτου σουρρεαλισμου σε αυτη την πολη.
Σκηνοθετικα, ειναι πολυ προσεγμενη, οπως και οι ερμηνειες καταπληκτικες(ειδικα του πρωταγωνιστη).
August 25, 2008 at 18:15 |
8 χρόνια ε; μια ζωή ολόκληρη. και μόνο που ακους βελιγράδι πρέπει να σε συγκινεί, πόσο να το βλεπεις σε ταινία